جنگ نرم، جهادي كه شهادت ندارد
اما اين جنگ، "جهاد نرم" است، سلاحش اينترنت است و ماهواره، كتاب است و مقاله و روزنامه، سربازش هر كسي نيست مگر آنكه توانش را داشته باشد، "بصيرت" تير سربازان خدايي است و "غبار فتنه" تير سربازان شيطان.
هر جنگي، سلاح خودش را دارد، سرباز و افسر و فرمانده خودش را هم... در هر جنگي براي به دست آوردن "چيزي" ميجنگند و براي نابودي "چيزي" ديگر، هر جنگي مجروح دارد و هر جنگي كشته... ما به مجروحين خدايي مي گوييم "جانباز" و به مجروح خرمايي مي گوييم "ناقص!"، به كشته خدايي مي گوييم "شهيد" و به كشته خرمايي مي گوييم "به هلاكت رسيده"... هر جنگي هدفي دارد و مقصدي... جنگ براي آنها كه براي خدا مي جنگند مي شود "جهاد در راه خدا" و براي غير آنها مي شود "كشت و كشتار" و رسيدن به متاع دنيا... آن روزها روز "جهاد سخت" بود؛ جهادي كه سلاحش توپ و تانك بود، سربازش هر انسان باايمان، تيرش به جسم ميخورد و هدفش بيرون كردن خصم متجاوز از سرزمين مادري و ايماني و در آن سوي معركه، دشمني مي جنگيد براي قدرت و مي خواست قتل ملتي را مي خواست، تصرف سرزميني را و مي خواست كشتن انسان هايي را.
برق غضبی که چشم رهبر دارد